Mijn reis naar Noordoost-India was een onvergetelijke ervaring, vol ontdekkingen en ontmoetingen met de oorspronkelijke volkeren van deze afgelegen regio. Ik bezocht de deelstaten Arunachal Pradesh, Nagaland en Assam, op zoek naar de unieke culturen en tradities die hier nog steeds bestaan.

In Arunachal Pradesh ontmoette ik de Apatani, een stam bekend om hun vrouwen die spijkers in hun neus droegen. Deze traditie, bedoeld om hen minder aantrekkelijk te maken voor vijandige stammen, is nu grotendeels verdwenen, maar de oudere vrouwen dragen nog steeds de sporen van deze praktijk. De Apatani voelen zich vaak minderwaardig door deze oude gebruiken, maar hun cultuur blijft fascinerend en rijk aan tradities.

Nagaland, bekend om zijn diverse stammen zoals de Konyak, Ao en Angami, bood een diepgaande blik op de traditionele levenswijzen. De Konyak, ooit beruchte koppensnellers, hebben een rijke geschiedenis en hun dorpen zijn versierd met indrukwekkende houten sculpturen en traditionele huizen.

Een van de hoogtepunten van mijn reis was het bijwonen van het Hornbill Festival in Nagaland. Dit jaarlijkse festival, gehouden in december, viert de rijke cultuur en tradities van de Naga-stammen. Het festival is vernoemd naar de hornbill-vogel, die een belangrijke rol speelt in de folklore van de Naga. Tijdens het festival zijn er kleurrijke dans- en muziekoptredens, traditionele sporten, kunst- en ambachtsmarkten en heerlijke lokale gerechten. Het was een unieke kans om de diversiteit en levendigheid van de Naga-cultuur van dichtbij te ervaren.

In Assam had ik de gelegenheid om de mensen van de hooglanden te fotograferen terwijl ze de gebedsmolens draaiden. Dit ritueel, waarbij gebeden de kosmos in worden gestuurd, was een prachtig en sereen moment om vast te leggen.

De wegen naar deze afgelegen gebieden waren vaak moeilijk begaanbaar, met slecht onderhouden paden en steile bergwegen. De reis was uitdagend, maar het uitzicht op de adembenemende landschappen maakte alles de moeite waard. De groene heuvels, dichte bossen en schilderachtige dorpen boden talloze mogelijkheden voor prachtige foto’s.

Als fotograaf was ik vooral geïnteresseerd in het vastleggen van portretten van de mensen die ik ontmoette. Hun gezichten, vol karakter en verhalen, vertelden meer dan woorden ooit konden. De landschappen waren even indrukwekkend, met hun ruige schoonheid en serene uitzichten.

Helaas merkte ik dat deze culturen langzaam aan het verdwijnen zijn. De jongere generaties blijven de tradities niet altijd trouw, vaak aangetrokken door de moderne wereld en de kansen die deze biedt. Het behoud van deze unieke culturen is een uitdaging, maar de herinneringen aan mijn reis en de mensen die ik ontmoette, zullen altijd bij me blijven.