Tijdens mijn bijzondere reis door Zuid-Soedan verbleef ik enkele dagen bij het zeer authentiek volk: de Mundari. Ik ‘logeerde’ 6 dagen en nachten nabij hun kamp in zeer moeilijke omstandigheden. Met enkel een klein tentje en enkele acaciabomen ter beschutting, was het vrij hard om op te boksen tegen zeer hoge temperaturen van boven de 42°C. De zeer primitieve omstandigheden hebben vrij veel gevraagd zowel van mens als apparatuur. Maar een fantastische oogst aan authentieke beelden maakt dit alles zeer de moeite waard.

De Mundari-stam is een kleine etnische groep in Zuid-Soedan met ca 70.000 mensen. Hun belangrijkste thuisland ligt ongeveer 75 km ten noorden van de hoofdstad Juba, langs de Witte Nijl. De Mundari leven voornamelijk van het hoeden van vee. Hun beroemde massief gehoornde ‘Ankole-Watusi’ runderen worden beschouwd als de ‘koningen van het vee’. Terwijl oude-ren (vanaf 38 jaar) en moedersverwanten dorpen met hutten stichten, verblijven de jongsten (jonge mannen en vrouwen, tieners en kinderen) in veekampen om het vee te hoeden, waarbij ze zich verplaatsen volgens het ritme van het regenseizoen. De kuddes kunnen wel meer dan 800 dieren tellen, en om genoeg voedsel te vinden in deze droge gebieden, is een constante verplaatsing noodzakelijk. Aan het einde van het regenseizoen worden kampen opgeslagen rond de Nijl, de enige plek die nog voldoende groen is om het vee te voeden.

De positie van een persoon in de maatschappij wordt vastgesteld door het bezit van vee, de grootte en vorm van de hoorns zijn de belangrijkste kenmerken. Traditioneel worden Ankole-Watusi-koeien als heilig beschouwd, waarbij de rijkdom van de eigenaar wordt geteld in levende dieren.

In een veekamp speelt iedereen een rol. De mannen leiden de koeien naar de velden en hergroeperen voor zonsondergang. De vrouwen maken schoon en bereiden het eten en de kinderen maken elke ochtend de grond van het kamp schoon door de mest te verzamelen en deze bij zonsondergang te verbranden. De rook verjaagt de muggen voor mens en dier en zorgt bovendien voor unieke sferen, geliefd voor fotografen. De urine van de koeien wordt gebruikt om handen, gezichten, tanden te wassen en haar te bleken. De Mundari drinken tevens de urine in de overtuiging dat dit zuiverheid brengt. Ook wordt de as van mest vermengd met de urine om de prachtige hoorns van het vee te polijsten. De Mundari zijn één met hun vee, het is hun leven, hun toekomst, hun alles!